Οι βασικές διαφορές μεταξύ ενός θερμοσύφωνα και του ασωλήνας θερμότηταςέγκεινται στις αρχές λειτουργίας τους και στους μηχανισμούς για την κυκλοφορία του υγρού.
Ένας θερμοσύφωνος βασίζεται κυρίως στη βαρύτητα ή σε μηχανικά μέσα για να οδηγήσει την κυκλοφορία του ρευστού εργασίας του. Χρησιμοποιεί τη ροή αντίθετου ρεύματος των φάσεων υγρού και ατμού για μεταφορά θερμότητας.
Σε έναν θερμοσύφωνο, το συμπυκνωμένο ρευστό επιστρέφει στη θερμαινόμενη περιοχή (εξατμιστήρας) μέσω της βαρύτητας ή των μηχανικών δυνάμεων, αντί να βασίζεται σε μια δομή φυτιλιού όπως στους σωλήνες θερμότητας.
Ένας κλειστός διφασικός θερμοσύφωνας τυπικά αποτελείται από μια δεξαμενή υγρών στο θερμαινόμενο τμήμα (εξατμιστήρας), ένα αδιαβατικό τμήμα και ένα ψυχόμενο τμήμα ή τμήμα συμπυκνωτή.
Τα θερμοσύφωνα χρησιμοποιούνται σε μια ποικιλία εφαρμογών εναλλάκτη θερμότητας, που κυμαίνονται από συστήματα μετατροπής ενέργειας έως ψύξη ηλεκτρονικών.
A σωλήνας θερμότηταςχρησιμοποιεί τριχοειδείς δυνάμεις άντλησης, που παρέχονται συνήθως από μια δομή φυτιλιού που επενδύει τα εσωτερικά τοιχώματα του σωλήνα, για να οδηγεί την κυκλοφορία του ρευστού εργασίας του. Αυτό εξασφαλίζει συνεχή κυκλοφορία υγρού και αποτελεσματική μεταφορά θερμότητας.
Σε έναν σωλήνα θερμότητας, το ρευστό εργασίας εξατμίζεται στο θερμαινόμενο άκρο (εξατμιστήρας), συμπυκνώνεται στο ψυχρό άκρο (συμπυκνωτής) και στη συνέχεια επιστρέφει στον εξατμιστή μέσω της δομής του φυτιλιού.
Ένας σωλήνας θερμότητας αποτελείται συνήθως από έναν σφραγισμένο σωλήνα μερικώς γεμάτο με ένα πτητικό ρευστό και μια δομή φυτιλιού που επενδύει τα εσωτερικά τοιχώματα.
Σωλήνες θερμότηταςχρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορες εφαρμογές μεταφοράς θερμότητας λόγω της υψηλής θερμικής τους απόδοσης και της ικανότητάς τους να μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες θερμότητας σε μεγάλες αποστάσεις με ελάχιστη διαφορά θερμοκρασίας.
Η κύρια διαφορά έγκειται στον τρόπο με τον οποίο οι δύο συσκευές κυκλοφορούν τα υγρά εργασίας τους. Τα θερμόσύφωνα βασίζονται στη βαρύτητα ή τα μηχανικά μέσα, ενώ οι σωλήνες θερμότητας χρησιμοποιούν τριχοειδείς δυνάμεις άντλησης που παρέχονται από μια δομή φυτιλιού. Αυτή η διαφορά επηρεάζει τις αρχές λειτουργίας, τις δομές και την καταλληλότητά τους για συγκεκριμένες εφαρμογές.
